Eerste verslag Australië
Door: Rens
Blijf op de hoogte en volg Rens
24 Oktober 2015 | Australië, Melbourne
Ik ben inmiddels drie weken op reis en het werd wel eens tijd om wat van me te laten horen. Ik ga proberen om met deze blog iedereen up to date te houden.
1 oktober was de dag waar ik zes maanden naar uitgekeken had. Het was raar om afscheid te nemen van iedereen op Schiphol maar de gedachte dat mijn reis eindelijk zou beginnen maakte het makkelijker. Na twee uur wachten op Schiphol waarvan ik de meeste tijd doorbracht bij mijn oude werk in de M&M store begon het boarden van mijn vlucht naar Kuala Lumpur. Er was niks speciaals aan de vlucht van 12 uur, veel geslapen en films gekeken. Na drie uur ronddwalen in de transferhal van Kuala Lumpur en slechte Burger King gegeten te hebben ging ik aan boord in het vliegtuig dat mij naar Melbourne zou brengen. Het vliegtuig zat vol met gezellige Australiërs waarmee ik mij acht uur lang vermaakt heb. Na het landen in Australië adviseerden alle Australiërs mij om tax free alcohol te kopen op het vliegveld omdat de drank in Australië belachelijk duur is. Vol bepakt met een backpack, een kleine rugzak en een tas met twee flessen drank moest ik een uur wachten om door douane te komen. Na anderhalf uur OV kwam ik dan eindelijk in mijn hostel genaamd ST Kilda beach house. ST Kilda is een van de meest populaire wijken onder backpackers vanwege het strand en de relaxte sfeer. Ik ging vol enthousiasme naar mijn nieuwe kamer met mijn twee flessen drank om te vieren dat ik eindelijk in Australië was. Toen ik mijn kamer echter binnenkwam om 23:00 op een vrijdagavond werd ik verwelkomd door een snurkend Engels koppel en twee lezende Duitse meisjes in pyjama's. Door mijn jetlag voelde het als 4 uur 's middags dus ben ik op onderzoek uitgegaan. Na twee uur het strand en de buurt verkend te hebben ben ik gaan slapen omdat de reis toch aardig vermoeiend was.
Na een gezonde nachtrust van tien uur heb ik boodschappen gedaan, eten gekookt, mensen ontmoet in de keuken en ben ik met een grote groep Duitsers en Engelsen naar het strand gegaan. 'S avonds ben ik uitgegaan met een diezelfde groep en twee willekeurige Koreanen die ons vijf minuten achtervolgden voordat ik ze vroeg of met ons wilden uitgaan. Het uitgaan is top in Melbourne op één punt na en dat is de muziek. Australiërs houden namelijk van house, niet één of twee nummers maar de hele avond lang in bijna elke club. Toch vermaak ik mij hier heel goed, het hostel waar ik in zit organiseert elke avond verschillende dingen zoals comedy nights, trivia nights en rooftop barbecues.
De dagen daarop ben ik naar "CBD" (central business district) geweest, heb ik mijn bank account geopend, mijn telefoon abonnement afgesloten en mijn belastingzaken geregeld. Dinsdag kreeg ik advies van medebackpackers om zo snel mogelijk een baan te vinden omdat de meeste backpackers in de zomer(november) naar Melbourne komen. Met een paar CV's opzak ben ik naar de langste barstraat van Melbourne gegaan genaamd "chapel street". In het eerste restaurant waar ik binnenliep kreeg ik een trial aangeboden voor de komende donderdag. Mijn trial zonder enige horeca-ervaring ging prima en dus werkte ik vanaf dag zes in een Aziatisch restaurant waar de gemiddelde medewerkerlengte zo'n 1,65 is. De eerste twee weken heb ik gebruikt om naar het strand te gaan, uit te gaan en de verschillende wijken van Melbourne te verkennen (wat een behoorlijke klus omdat de stad met 9.990 km² ongeveer zo groot is als 25% van heel Nederland). Ook kwam ik tot de geweldige ontdekking dat er een grote kolonie van 1200 dwergpinguïns op tien minuten lopen van mijn hostel is. Ik was er toevallig toen de maandelijkse pinguïntelling aan de gang was. Tijdens deze telling worden de pinguïns geteld, gevangen, gewogen, gemeten, en weer uitgezet. Helaas mochten er geen foto's gemaakt worden omdat een pinguïn in een zakje een heel leuk gezicht is.
Na twee weken hier in Melbourne geweest te zijn heb ik besloten om meer te reizen voordat ik ergens voor een langere tijd blijf wonen. Na twee weken heb ik dus helaas alweer ontslag genomen bij het Aziatische restaurant. De manager vond het heel jammer omdat hij mij in gedachten had als hoofd van de bediening voor de komende zomer. Hij bood zichzelf aan als referentie voor komende sollicitaties en vertelde me dat ik hem moest opzoeken als ik weer in Melbourne ben. Na mijn ontslag ingediend te hebben heb ik meteen een tour geboekt om de great ocean road te zien. Bij het boeken van deze tour kreeg ik een gratis tour naar het Wilson Promatory nature park. Voor deze tour moest ik opstaan om 05:45 en naar het CBD om de bus te halen. Helaas was de tourleiding vergeten dat de hele stad was afgezet voor de Melbourne marathon. Dit heeft mijn plannen enigszins in de war geschopt omdat ik deze tour zondag de 24ste moet inhalen waardoor ik pas maandag de 26ste naar Sydney kan vertrekken.
Dinsdag 20 oktober ben ik met 17 anderen en een lokale gids in een busje vertrokken naar de great ocean road(237 KM). Het eerste gedeelte van de great ocean road bestaat een 70 KM lange surfkust met prachtige stranden. Na de lunch hebben we wilde koala's gespot en zijn we verder gereden naar Loch ard Gorge. Dit is een van de meest toeristische stranden van Australië, gelukkig waren alle bussen net vertrokken en hadden we hele strand voor onszelf. Doordat het rustig was hadden we tijd over om een grot in het Loch te verkennen. Een heel gedoe om bij de grot te komen vanwege het tij maar wel een geweldige ervaring. Hierna zijn we doorgereden naar Port Cambell om daar te overnachtten. Het dorpje heeft 240 inwoners en één pub die om 9 uur sluit. Deze avond hebben we gezellig doorgebracht in het hostel met de hele groep.
Na een korte nacht zijn we landinwaarts gereden naar Halls gap waar we een Aboriginalmuseum bezocht hebben en kangoeroes gespot die het cricketspel van de lokale school verstoorden door het veld op te eten. Na de lunch hebben we een bergwandeling van twee uur gemaakt om de het beste uitkijkpunt van regio te zien. Na dit geweldige uitzicht zijn we via kleine zandweggetjes naar Steve's farm gereden om daar te overnachtten in zijn wildernis lodges. De boerderij van Steve is enorm met 400 hectare grond, 12 verschillende gebouwen en het lokale vliegveld. Steve is een echte levensgenieter en heeft de meest geweldige verhalen. In zijn eigen bar vertelde Steve over zijn verleden als professioneel ijshockeyspeler, skydive-instructeur en zijn meerdere bijna doodervaringen. In 2014 was hij internationaal in het nieuws omdat hij zijn boerderij eigenhandig heeft gered van een enorme bosbrand. Het werd een gezellige avond met Steve's verhalen en het uitwisselen van Duitse, Nederlandse, Engelse en Braziliaanse drankspellen met de rest van de groep. Na Steve gedag gezegd te hebben zijn we doorgereden naar Mckenzie Falls om daar een wandeling te maken langs de watervallen. Daarna zijn we terug gereden naar Melbourne en namen we afscheid van onze extreem grappige gids Matt(die ik zondag weer heb voor de andere tour).
Dit was het voor nu, ik ga proberen om hier elke paar weken wat te posten.
No worries en succes met de winter in Nederland!
1 oktober was de dag waar ik zes maanden naar uitgekeken had. Het was raar om afscheid te nemen van iedereen op Schiphol maar de gedachte dat mijn reis eindelijk zou beginnen maakte het makkelijker. Na twee uur wachten op Schiphol waarvan ik de meeste tijd doorbracht bij mijn oude werk in de M&M store begon het boarden van mijn vlucht naar Kuala Lumpur. Er was niks speciaals aan de vlucht van 12 uur, veel geslapen en films gekeken. Na drie uur ronddwalen in de transferhal van Kuala Lumpur en slechte Burger King gegeten te hebben ging ik aan boord in het vliegtuig dat mij naar Melbourne zou brengen. Het vliegtuig zat vol met gezellige Australiërs waarmee ik mij acht uur lang vermaakt heb. Na het landen in Australië adviseerden alle Australiërs mij om tax free alcohol te kopen op het vliegveld omdat de drank in Australië belachelijk duur is. Vol bepakt met een backpack, een kleine rugzak en een tas met twee flessen drank moest ik een uur wachten om door douane te komen. Na anderhalf uur OV kwam ik dan eindelijk in mijn hostel genaamd ST Kilda beach house. ST Kilda is een van de meest populaire wijken onder backpackers vanwege het strand en de relaxte sfeer. Ik ging vol enthousiasme naar mijn nieuwe kamer met mijn twee flessen drank om te vieren dat ik eindelijk in Australië was. Toen ik mijn kamer echter binnenkwam om 23:00 op een vrijdagavond werd ik verwelkomd door een snurkend Engels koppel en twee lezende Duitse meisjes in pyjama's. Door mijn jetlag voelde het als 4 uur 's middags dus ben ik op onderzoek uitgegaan. Na twee uur het strand en de buurt verkend te hebben ben ik gaan slapen omdat de reis toch aardig vermoeiend was.
Na een gezonde nachtrust van tien uur heb ik boodschappen gedaan, eten gekookt, mensen ontmoet in de keuken en ben ik met een grote groep Duitsers en Engelsen naar het strand gegaan. 'S avonds ben ik uitgegaan met een diezelfde groep en twee willekeurige Koreanen die ons vijf minuten achtervolgden voordat ik ze vroeg of met ons wilden uitgaan. Het uitgaan is top in Melbourne op één punt na en dat is de muziek. Australiërs houden namelijk van house, niet één of twee nummers maar de hele avond lang in bijna elke club. Toch vermaak ik mij hier heel goed, het hostel waar ik in zit organiseert elke avond verschillende dingen zoals comedy nights, trivia nights en rooftop barbecues.
De dagen daarop ben ik naar "CBD" (central business district) geweest, heb ik mijn bank account geopend, mijn telefoon abonnement afgesloten en mijn belastingzaken geregeld. Dinsdag kreeg ik advies van medebackpackers om zo snel mogelijk een baan te vinden omdat de meeste backpackers in de zomer(november) naar Melbourne komen. Met een paar CV's opzak ben ik naar de langste barstraat van Melbourne gegaan genaamd "chapel street". In het eerste restaurant waar ik binnenliep kreeg ik een trial aangeboden voor de komende donderdag. Mijn trial zonder enige horeca-ervaring ging prima en dus werkte ik vanaf dag zes in een Aziatisch restaurant waar de gemiddelde medewerkerlengte zo'n 1,65 is. De eerste twee weken heb ik gebruikt om naar het strand te gaan, uit te gaan en de verschillende wijken van Melbourne te verkennen (wat een behoorlijke klus omdat de stad met 9.990 km² ongeveer zo groot is als 25% van heel Nederland). Ook kwam ik tot de geweldige ontdekking dat er een grote kolonie van 1200 dwergpinguïns op tien minuten lopen van mijn hostel is. Ik was er toevallig toen de maandelijkse pinguïntelling aan de gang was. Tijdens deze telling worden de pinguïns geteld, gevangen, gewogen, gemeten, en weer uitgezet. Helaas mochten er geen foto's gemaakt worden omdat een pinguïn in een zakje een heel leuk gezicht is.
Na twee weken hier in Melbourne geweest te zijn heb ik besloten om meer te reizen voordat ik ergens voor een langere tijd blijf wonen. Na twee weken heb ik dus helaas alweer ontslag genomen bij het Aziatische restaurant. De manager vond het heel jammer omdat hij mij in gedachten had als hoofd van de bediening voor de komende zomer. Hij bood zichzelf aan als referentie voor komende sollicitaties en vertelde me dat ik hem moest opzoeken als ik weer in Melbourne ben. Na mijn ontslag ingediend te hebben heb ik meteen een tour geboekt om de great ocean road te zien. Bij het boeken van deze tour kreeg ik een gratis tour naar het Wilson Promatory nature park. Voor deze tour moest ik opstaan om 05:45 en naar het CBD om de bus te halen. Helaas was de tourleiding vergeten dat de hele stad was afgezet voor de Melbourne marathon. Dit heeft mijn plannen enigszins in de war geschopt omdat ik deze tour zondag de 24ste moet inhalen waardoor ik pas maandag de 26ste naar Sydney kan vertrekken.
Dinsdag 20 oktober ben ik met 17 anderen en een lokale gids in een busje vertrokken naar de great ocean road(237 KM). Het eerste gedeelte van de great ocean road bestaat een 70 KM lange surfkust met prachtige stranden. Na de lunch hebben we wilde koala's gespot en zijn we verder gereden naar Loch ard Gorge. Dit is een van de meest toeristische stranden van Australië, gelukkig waren alle bussen net vertrokken en hadden we hele strand voor onszelf. Doordat het rustig was hadden we tijd over om een grot in het Loch te verkennen. Een heel gedoe om bij de grot te komen vanwege het tij maar wel een geweldige ervaring. Hierna zijn we doorgereden naar Port Cambell om daar te overnachtten. Het dorpje heeft 240 inwoners en één pub die om 9 uur sluit. Deze avond hebben we gezellig doorgebracht in het hostel met de hele groep.
Na een korte nacht zijn we landinwaarts gereden naar Halls gap waar we een Aboriginalmuseum bezocht hebben en kangoeroes gespot die het cricketspel van de lokale school verstoorden door het veld op te eten. Na de lunch hebben we een bergwandeling van twee uur gemaakt om de het beste uitkijkpunt van regio te zien. Na dit geweldige uitzicht zijn we via kleine zandweggetjes naar Steve's farm gereden om daar te overnachtten in zijn wildernis lodges. De boerderij van Steve is enorm met 400 hectare grond, 12 verschillende gebouwen en het lokale vliegveld. Steve is een echte levensgenieter en heeft de meest geweldige verhalen. In zijn eigen bar vertelde Steve over zijn verleden als professioneel ijshockeyspeler, skydive-instructeur en zijn meerdere bijna doodervaringen. In 2014 was hij internationaal in het nieuws omdat hij zijn boerderij eigenhandig heeft gered van een enorme bosbrand. Het werd een gezellige avond met Steve's verhalen en het uitwisselen van Duitse, Nederlandse, Engelse en Braziliaanse drankspellen met de rest van de groep. Na Steve gedag gezegd te hebben zijn we doorgereden naar Mckenzie Falls om daar een wandeling te maken langs de watervallen. Daarna zijn we terug gereden naar Melbourne en namen we afscheid van onze extreem grappige gids Matt(die ik zondag weer heb voor de andere tour).
Dit was het voor nu, ik ga proberen om hier elke paar weken wat te posten.
No worries en succes met de winter in Nederland!
-
26 Oktober 2015 - 07:48
Buurvrouw Annelies:
Wat een leuk verslag, Rens, en wat fijn dat wij nu ook een beetje mee kunnen reizen met je. Ik mis alleen nog een paar foto.s, zeker van het strand en van je reisgroepje etc. heel veel succes met je volgende bestemming, ik kan niet wachten tot je volgende verhaal. -
26 Oktober 2015 - 10:53
Dirk:
Hey Rens,
Ik vond je verhaal te lang dus heb hem niet gelezen sorry. -
26 Oktober 2015 - 11:36
Edwin :
Hallo Rens
Het doet me pijn dat je een slechte BK ervaring hebt opgelopen
Veel succes en bovenal veel plezier -
26 Oktober 2015 - 12:10
Robbert:
goed verhaal lekker kort -
26 Oktober 2015 - 15:02
Pien:
Aah superleuk allemaal rens!! Fijn om je verhalen te horen :) xx -
26 Oktober 2015 - 23:22
Jan Bovenschen:
He Rens, mooi verhaal. Geniet van deze prachtige ervaring. Het is zeker geen verloren tijd. Effe werken, ontslag nemen verder reizen, het lijkt wel een droom. Vroeger kwam het niet in ons op om zo'n reis te ondernemen. Dat waren andere tijden. Veel geluk met je reis. Groetjes Jan en Helma. -
28 Oktober 2015 - 16:18
Henk En Ines:
Lieve Rens, wat een goed verhaal en fijn om te lezen dat je al op zoveel mooie plekjes bent geweest en leuke mensen ontmoet. Geniet van je prachtige avontuur wij genieten van de verhalen en de mooie plaatjes. Liefs Henk en Ines -
02 November 2015 - 15:12
Jan & Carla:
G'day Rens!
Wat leuk dat we nu - als oud-Chinagangers - via de link die je ouders hebben doorgestuurd, kunnen meegenieten van je trip.
(ennuuhh Pien, roep je broertje Dirk even tot de orde.....Tsss. Dit verslag te lang. Zeker van de App-generatie? ff drzttn Drk!)
Benieuwd waar je vervolgens terecht komt en wat voor werk je gaat vinden (fun moet tenslotte ook betaald worden, niewaar?). Keep up the good work!
Hartelijke groeten,
Jan & Carla -
10 November 2015 - 18:57
Becky:
Ha Rens!
Wat leuk dat je toch nog een blog bij gaat houden!
Ik zal je zeker gaan volgen tijdens je reis :)
Heel veel plezier daar!
Becky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
